segunda-feira, 26 de dezembro de 2016

Instrução De Musica Sacra de 1958


Pode ser acessado, numa tradução para Língua Portuguesa, aqui. Em Latim, na Acta Apostolicae Sedis 50, de 1958 (AAS 50 1958), às páginas 630 a 663, como está indicado no texto abaixo. Há também, em linha, uma tradução em Língua Inglesa.  O ficheiro em Língua Portuguesa foi disponibilizado pelo Apostolado Missa Gregoriana; vede o Twitter deles. 

"Pouco antes de sua piedosa morte, o Papa Pio XII, já benemérito pelas notáveis inovações litúrgicas, aprovou "de modo especial" esta Instructio de Musica Sacra et Sacra Liturgia ad mentem Litterarum Encyclicarum Pii Papae XII "Musicae Sacrae Disciplina" et "Mediator Dei", publicada na Acta Apostolicae Sedis, nº 12-13, de 19-22 de setembro de 1958, pp. 630-663. A extraordinária importância e o grande valor pastoral do documento pedem que seja publicado integralmente neste fascículo. A tradução que aqui damos foi feita pela Abadia Nossa Senhora das Graças especialmente para O Diário, de Belo Horizonte. O texto foi cuidadosamente revisto e cotejado com o original. Agradecemos à Sagrada Congregação dos Ritos tão preciosas instruções e congratulamo-nos com todos os nossos leitores pelo documento. " Transcrito da página 4 do referido ficheiro em Língua Portuguesa. 

3 comentários:

  1. Respostas
    1. exato, não encontro em lugar nenhum, todos os pdf não tmb essa página

      Eliminar
    2. Por favor consultar o original latino (a partir da página 649): https://www.vatican.va/archive/aas/documents/AAS-50-1958-ocr.pdf

      59. Cantus ergo gregorianus authenticus ille est, qui in editionibus
      (( typicis » vaticanis exhibetur, vel a S. Rituum Congregatione pro aliqua
      ecclesia particulari aut familia religiosa approbatus est, et propterea
      ab editoribus, debita facultate munitis, in omnibus, cantilena scilicet
      et textu, ad amussim transumendus est.
      Signa autem, quae rythmica dicuntur, privata auctoritate in cantum
      gregorianum inducta, permittuntur, dummodo integra servetur notularum vis et ratio, quae in vaticanis libris cantus liturgici inveniuntur.
      4. De instrumentis musicis et de campanis
      A) PRINCIPIA QUAEDAM GENERALIA
      60. Circa usum instrumentorum musicorum in sacra Liturgia haec
      recolantur principia :
      a) Attenta sacrae Liturgiae natura, sanctitate ac dignitate, cuiuscumque instrumenti musici usus per se quam maxime perfectus esse
      deberet. Melius erit proinde concentum instrumentorum (sive unius
      organi, sive aliorum instrumentorum) penitus omittere, quam indecore
      peragere; et generatim melius erit aliquid, etsi circumscriptum, bene
      agere, quam ampliora moliri, quibus explendis apta media deficiant.
      ö) Ratio deinde habenda est differentiae, quae sacram inter et
      profanam musicam intercedit. Dantur enim instrumenta musica, quae
      natura sua et origine — uti organum classicum — ad Musicam sacram
      directe ordinantur; vel alia, quae ad usum liturgicum facile aptantur,
      ut quaedam instrumenta, quae nervis et arcu constant; alia e contra
      exstant instrumenta, quae, communi iudicio, adeo profanae musicae
      propria existimantur, ut sacro usui aptari omnino nequeant.
      c) Denique ea tantum musica instrumenta in sacra Liturgia admittuntur, quae personali artificis actione tractantur, non autem quae
      modo mechanico seu automatico.
      B) DE ORGANO CLASSICO ET INSTRUMENTIS SIMILIBUS
      61. Praecipuum illudque solemne instrumentum musicum liturgicum
      Ecclesiae latinae fuit et manet organum classicum, seu tubulatum.
      62. Organum servitio liturgico destinatum, etsi parvum, ad artis
      normam sit confectum, iisque vocibus instructum, quae sacro usui
      conveniunt ; prius quam in usum deducatur, rite sit benedictum ; et qua
      res sacra, omni diligentia custodiatur.
      63. Praeter organum classicum, usus quoque admittitur illius instrumenti, quod (( harmonium » vocant ; hac quidem condicione, ut vocum
      qualitate et sonitus amplitudine sacro usui respondeat.
      64. Illud vero adsimulatum organum, quod « electrophonicum »
      vocant, inter actiones liturgicas ad tempus tolerari potest, cum opes
      non suppetant ad organum tubulatum, etsi parvum, comparandum.
      In singulis tamen casibus accedat oportet explicita Ordinarii loci*
      licentia. Hic autem consulat prius Commissionem dioecesanam de Musica
      sacra aliosve in hac re viros peritos, qui ea omnia suadere studeant,
      quae tale instrumentum ad usum sacrum magis accommodatum reddant.
      65. Modulatores instrumentorum, de quibus nn. 61-64, sufficienter
      peritos esse oportet in arte sonandi, sive ad sacros cantus aut musicorum concentus comitandos, sive ad organum solum belle modulandum ;
      quin immo, cum saepe saepius necesse sit, inter actiones liturgicas
      sonos (( ex tempore » reddere, qui variis momentis eiusdem actionis
      congruant, in legibus, quae organo et Musicae sacrae in genere praesunt,
      scientia et experientia versati esse debent.
      Iidem modulatores instrumenta sibi concredita religiose custodire
      studeant. Quoties autem organo in sacris functionibus assident, conscii
      sibi sint de parte activa quam exercent ad gloriam Dei et in fidelium
      aedificationem.

      Eliminar

Publicação sujeita a aprovação prévia pela administração do blog.

Por favor comentai dando a vossa opinião ou identificando elos corrompidos.
Podeis escrever para:

capelagregorianaincarnationis@gmail.com

Print Desejo imprimir este artigo ou descarregar em formato PDF Adobe Reader

Esta ferramenta não lida bem com incrustrações do Sribd, Youtube, ou outras externas ao blog. Em alternativa podeis seleccionar o texto que quiserdes, e ordenar ao vosso navegador que imprima somente esse trecho.

PROCURAI NO BLOG